De oostkant van het poortgebouw van kasteel Ammersoyen

Henk Helmantel

Dit zie je
Een klein stukje van de binnenmuur van de typische middeleeuwse waterburcht Ammersoyen. Je ziet een witgekalkte wand waarin allerlei beschadigingen zitten. Onderaan loopt helemaal van links naar rechts een gemetseld bankje. De bakstenen zijn zwart met een beetje een groenzweem en sommige stenen zijn eveneens beschadigd. Links ligt op de bank een dun, rood kussen. Het lijkt wel wat op een tuinstoelkussen. Bij het kussen zit in de dikke muur een nis waardoor je naar buiten kunt kijken. Je ziet dan een muur van rode bakstenen. De nis is smal. Misschien was het ooit een schietgat. Aan de rechterkant zit ook een nis in de muur. Die is wat kleiner en iets minder diep. Je kunt er niet doorheen kijken. Het is een soort vakje, in de vorm van een huis. Iets boven het midden van het schilderij hangt horizontaal een oude, houten ladder aan twee metalen steunen die in de muur zijn geschroefd. De ladder mist één sport en is linksonder gerepareerd met een stuk metaal in ongeveer dezelfde kleur als de ladder.

Het verhaal achter dit kunstwerk
Henk Helmantel laat weten: Bij ieder bezoek aan het kasteel Ammersoyen, in het Gelderse Ammerzoden word ik gefascineerd door de binnenmuur aan de oostzijde van de tweede poort. Wat een mooi, abstract spel van lijnen, vlakken en vormen! Een rood kussen op de stenen bank, een doorkijkje naar een van de torens, een houten ladder tegen de muur, waarvan één sport mist en dat alles tegen een licht beschadigde witte kalkmuur. Hoe iets heel gewoons buitengewoon prachtig kan zijn. Kortom, een schilderij waard!

Waarom gekozen voor Art Rocks
Henk Helmantel koos dit werk zelf uit voor de Art Rocks-competitie, als ‘tegenhanger’ voor zijn schilderij Het meest Hollandse stilleven dat ook meedoet aan de wedstrijd. Hij wil iedereen er even bij stil laten staan dat iets heel gewoons prachtig kan zijn.

Over de kunstenaar
Henk Helmantel is in 1945 in Westeremden geboren. Hij woont nog steeds in dat dorpje. Zijn vader was tuinder en in het gezin Helmantel speelde geloof een belangrijke rol. Voor Henk is geloof nog steeds erg belangrijk. Van 1961 tot 1965 studeert hij aan Academie Minerva in Groningen. 
Vanaf 1967 vestigt Helmantel zich als zelfstandig kunstenaar die met grote precisie stillevens en kerkinterieurs schildert. Zijn inspiratie haalt hij vooral uit het werk van17de-eeuwse Hollandse meesters, zoals Rembrandt, Johannes Vermeer, Pieter Saenredam en Adriaen Coorte, maar ook moderne kunstenaars als Jan Mankes, Floris Verster, Dick Ket en Piet Mondriaan spreken hem aan.  
In de jaren ’80 neemt hij meer afstand van de fijnschildertechniek en de enorm gedetailleerde stofuitdrukking. Zijn schildertoets wordt zichtbaar en het kleurenpalet wordt gedurfder en warmer. Ook het formaat van zijn schilderijen verandert: Henk kiest steeds vaker voor grotere panelen. Er is een verandering in de manier waarop hij omgaat met de voorwerpen op zijn stillevens. Zij worden steeds meer een onderdeel van een spel waarin vlakverdeling en horizontale, verticale en diagonale lijnen het concept van het schilderij vormen. De opzet wordt soberder en neigt soms bijna naar abstractie.

"In de derde (en meestal  laatste) laag zal de atmosfeer meer in het schilderij komen. En dat is heel belangrijk, want zonder die sfeer is het eigenlijk geen interessant schilderij. 
Ik ben zelf ook nog steeds benieuwd of het een echt spannend schilderij wordt." - Henk Helmantel