Over de inzending
De woorden uit het lied 'Daughters Of Jerusalem' zijn gebaseerd op de woorden die Jezus sprak op het moment dat Brueghel heeft uitgebeeld. Bij het zien van het het schilderij, vroeg ik mij af hoe deze hectiek geklonken zou hebben. Het geluid van gespot, gejammer, gezucht en chaos gonsde na in mijn hoofd. Dat doet Brueghel erg goed.
Links van de artiest: Website Facebook Instagram
Informatie over het kunstwerk
Dit zie je
Een weids en druk bevolkt landschap met aan de linkerkant uitzicht op een stad. Op de voorgrond een stoet mensen met in het midden Christus die het kruis draagt. Aan de rechterkant een onheilspellende donkere lucht, boven de berg Golgotha.
Het verhaal achter het werk
De stoet mensen op de voorgrond is op weg naar de berg Golgotha waar de kruisiging van Christus zal plaatsvinden. De veroordeelde Christus zucht onder het gewicht van het kruis. Het is bijna niet te dragen. Simon van Cyrene is gedwongen Christus te helpen. Twee beulen trekken aan het touw om het middel van de veroordeelde; twee anderen duwen hem vooruit. Uit medelijden veegt Veronica met een doek het zweet van Christus’ gezicht. Een afdruk van zijn gelaat blijft in het doek achter. Maar Veronica is de enige met medelijden. Anderen jouwen Christus uit en een van de soldaten heeft zelfs een kindje met een zweep bij de hand. Het volk is opgehitst, er is geen houden aan.
Rechts bij de boom zien we Christus’ moeder Maria die flauwvalt van ellende. Zij weet welk afschuwelijk lot haar zoon te wachten staat. Ook Maria Magdalena, herkenbaar aan haar zalfpot, treurt om Christus. Maar we zien ook – en dat is gek – een stenen kruisbeeld vlak achter Christus. Een beeld dat dus herinnert aan een gebeurtenis die nog moet gaan plaatsvinden! Nu valt ook de pelgrim op die een beetje afzijdig naar het tafereel kijkt. Hij is onderweg naar Santiago de Compostella, naar het graf van Christus’ volgeling Jacobus de Meerdere, die na Christus’ dood predikte in Spanje. Maar als Christus nog leeft, hoe kan zijn volgeling dan al begraven zijn? Opmerkelijk aan dit landschap is het uitzicht op een laatmiddeleeuwse Vlaamse stad. Een groot rond gebouw, bedoeld als de tempel van Jeruzalem, is de enige verwijzing naar de Bijbelse tijd. De kunstenaar Pieter Brueghel de Jonge sluit zich hiermee aan bij het gebruik om Bijbelse taferelen in een eigentijdse omgeving te plaatsen.
Waarom uitgekozen voor Art Rocks?
Dit werk kun je lezen als een strip: in één beeld zijn verschillende hoofdstukken van hetzelfde verhaal te zien. Het is een klassiek verhaal van lijden en eenzaamheid, van vergeving en liefde. Hoewel het grote thema’s zijn, krijgen ook wij - normale stervelingen - er in ons leven mee te maken. Vandaar de Nederlandse zegswijze “Ieder moet zijn eigen kruis dragen”.
Bijzonder Weetje
We kijken dus niet naar een Bijbels tafereel maar naar een 16de-eeuwse Vlaamse voorstelling met daarin een Bijbels thema. De stad op de achtergrond, de kleding van de figuren, de harnassen van de soldaten; het is allemaal uit de tijd van de kunstenaar, Pieter Brueghel de Jonge. Het vaandel met de tweekoppige adelaar dat de soldaten voeren, is dat van het wettig gezag: het huis Habsburg, tevens koningen van Spanje en daarmee heersers over de Zuidelijke Nederlanden. Het wettig gezag voert dus Christus naar zijn marteldood. Ze hebben de plaats ingenomen van de heidense Romeinen en Joodse hogepriesters die Christus dood bevolen. Dit roept veel vragen op: Hoe moeten we dit uitleggen? Is hier sprake van opzichtige kritiek op het wettig gezag? Wat heeft het gezag tegen de verlosser?
Over de kunstenaar
Pieter Brueghel de Jonge (1564/65 Brussel – Antwerpen 1637/38) was een Zuid-Nederlandse schilder en oudste zoon van Pieter Bruegel de Oude. Veel van zijn werken zijn kopieën van de werken van zijn beroemde vader, die erg in trek waren.
Tags
Lijden Eenzaamheid Vergeving LiefdeMeer informatie